Voorwoord Toos
In 2016 had ik in mijn B&B een bijzondere gast: Frans Le Blanc. Er was direct een klik, hij vertelde enthousiast over het project van de: Mobiele Fabriek. Misschien herinnert u zich dat Haiti in 2010 getroffen werd door een van de zwaarste aardbevingen ooit. Lees hier het verhaal van Frans die in 2018 als vrijwilliger naar Port-au-Prince vertrok om de Haitianen tweeledig te helpen. Het puin van de ingestorte huizen zou opgeruimd worden omdat het gebruikt zou worden om nieuwe bouwstenen te maken om beving bestendige huisjes te maken waarbij de Haitianen zelf mee konden werken en zo zouden ze hun eigen huisje verdienen. Lees hieronder het vrslag van Frans
MIJN HAITI AVONTUUR (deel 1)
Het is allemaal begonnen met een artikel in een landelijke krant in Augustus 2014, waar een artikel in stond over de Mobiele Fabriek. Daarin werd uitgelegd dat in aardbevingsgebieden met het puin van de ingestorte huizen blokken kunnen worden gemaakt, met vermelding van een website. Voor mij was dat een uitdaging om daarop te reageren wat ik dus ook heb gedaan. Een mooie reactie van Gerard Steijn volgde en zo is de relatie tussen hem en mij begonnen. Eerst door veel email verkeer en een enkele ontmoeting zoals bij POOL op het Rembrandspleine n op de campus in Amsterdam.
Met als gevolg dat ik na drie en een half jaar met tussenpozen en testen bij Jansen beton in Amsterdam ook voorbereiden bij Qumey in Maarsen,
nu dus met veel zin in Haiti kan gaan beginnen.
Bij Jansen ben ik begonnen met blokken maken van de hun resten beton in toen nog houten mallen zonder gaten en vierkante nokken. Dat was veel en omslachtig werk wat later verbeterd is. In Amsterdam heb ik toen in Botel geslapen aan de noordkant van het IJ, wat best wel prakties was want dat was weer dicht bij het centraal station. Vandaar met de taxi of soms met Gerard naar Jansen. Bij Jansen kreeg ik wanneer nodig de info wat mij heeft geholpen om tot dit moment in Haiti aan de slag te kunnen gaan, dus daarvoor ben ik deze mensen erg dankbaar en wil ze zeker op de hoogte houden van de gang van zaken. Dit was een gezellige en leerzame periode. Onze campus ligt naast de Jansen betonfabriek wat ook goed uitkwam. Daar was een toilet en koffie, dat helpt bij alles en zeker bij mij. Zelf ben ik ook op het internet gaan zoeken naar informatie wat mij nog verder kon helpen.
Op de campus hebben we kunnen demonstreren hoe een huisje van deze blokken makkelijk in elkaar gestapeld kan worden. Het was ook een test voor ons om te verbeteren. In maart 2016 zijn er televisie opnames van EEN VANDAAG gemaakt wat veel reakties heeft opgeleverd.
Open dag
De Haitiaane dames hebben de voortreffelijke catering verzorgd, dat kan je wel aan hun overlaten. Iedereen was daar enthousiast over waaronder dit peroon. Eten is toch een belangrijke faktor in ons leven en zeker in Haiti.
Die dag heeft het weer niet echt meegewerkt want het was bewolkt, koud en wat natte sneeuw maar de aanwezige Haitiaanse mensen hadden desondanks veel plezier.
Zelf vond ik het weer minder geslaagd want mijn voorkeur gaat toch uit naar warmere gebieden, maar dat is erg persoonlijk.
Bij Qumey in Maarsen ben ik met tussenpozen en veel plezier, hulp en prettige mensen bezig geweest om de Mobiele Fabriek containers aan te passen zoals de apparatuur gebruikersvriendelijk te maken die we moeten gaan gebruiken. Ook om het te laten ogen bij de open dag die we hebben gehouden in oktober 2016 bij Qumey binnen in de loods. Daar konden we in principe het proces laten zien aan de ge-interesseerden hoe het gerealiseerd zou moeten gaan worden. De blokken voor het huisje hebben we daar niet gemaakt , die zijn uit de voorraad op de campus Amsterdam gehaald met het vrachtwagentje van Qumey, op een 40tal na om het proces duidelijk te maken tijdens de open dag. Er waren ook Haitiaanse mensen bij aanwezig die zorgden voor wat afwisseling, show en muziek. Een drukke, lange maar geslaagde dag die ook weer een goede indruk achtergelaten heeft bij de bezoekers, waar er gelukkig veel van waren, we schatten dat het er ongeveer 200 zijn geweest.
Mijn verblijf daar was in een eenvoudig en leuk B&B (aan te raden), wat een half uur lopen en bus bij de Qumey werkplaats vandaan was, met een hele aardige en lieve aktieve vrouw van 80 die alles nog zelf lopend hield met een klein beetje hulp, waar ik het erg naar mijn zin heb gehad en trouwens nog steeds kontakt mee heb. (Adres verkrijgbaar bij de auteur van dit schrijven)
De reis
Dan krijgen we de reis er naartoe die lang en best wel vermoeiend was. Het begon voor mij 29 Maart om 7 uur in de morgen vertrek 09.00 vanuit huis met (de auto van) mijn dochter Mara en haar vriendin Nicole naar Schiphol airport waar we om 12.00 uur onder het genot van koffie wachtten op het uitzwaaiteam bestaande uit eerst mijn goede vriendin Sylvia, daarna Jacqueline en Gerard. Inchecken om 14.00 en vertrek om 17.00. Dit ging allemaal zonder problemen tot aan Atlanta. In het vliegtuig een flinke verkoudheid en een paar pijnlijke oren opgelopen wat me nog nooit eerder overkomen is. In Atlanta aangekomen moest ik mijn bagage uitchecken (omdat de transfer tijd meer als 4 uur was) wat mij in Amsterdam verteld werd dat het niet hoefde. Dus uitgecheckt en 23 kg mee naar het hotel gesleept en cabine koffertje. Eerst met een busje naar een verzamelplek van hotel shuttles, want die reden niet meer rechtstreeks vanaf het vliegveld na 22.00 uur. Daar dus in een shuttlebus gestapt naar het “Day Inn” hotel.
Het inchecken duurde ook even en na alle rompslomp eindelijk een frisse douche en slapen (00.30). De wekker had ik om 5 uur gezet om het busje van 5.30 te halen wat ook nog eens gelukt is. In de luchthaven bagage inchecken bij special services waar ik na diverse behulpzame mensen eindelijk terechtkwam. Dit vertel ik omdat Hartsfield Jackson Atlanta International Airport ontzettend groot is, veel groter dan Schiphol, het grootste van de US. Daar ontbeten en uiteindelijk weg om 14.30. De verkoudheid werd er niet minder van, de oorpijn ook niet toen we gingen landen in Port au Prince met wat vertraging. Om net over 17.00 uitgecheckt en bagage opgehaald werd ik opgehaald door Daniel Jean Louis himself van de “Trinity Lodge”. Dit was geboekt door Sergio. Alles daar uitgeladen en toen bood Daniel me aan om een paar boodschappen te gaan kopen in de lokale supermarkt. Waar ik natuurlijk geen nee tegen zei. Ik wist al voordat ik hier naartoe kwam dat hij een boek heeft geschreven “From aid tot trade” waarin uitgelegd wordt hoe Haiti arm werd en bleef. Na dit allemaal gedaan te hebben een overheerlijke douche en bijna direct naar bed (19.30). Een uur later heeft Daniel aan de deur geklopt wat ik niet meer gehoord heb. Ik was dus in een comatueuze staat. Volgende morgen ontbijt en paar dingen uitgepakt en daarna relaxen in een voor mij ideale temperatuur van 30°C.
Na al deze voorbereidingen, vertragingen en een lange reis ben ik nu dus in Haiti in een net en gezellig guesthouse. Mijn eerste indruk van de mensen hier en dat zijn er nogal wat is dat ze heel erg vriendelijk en behulpzaam zijn. Een paar keer met de eigenaar gesproken. Hij is erg ge-interesseerd in ons project Petit Paradis. Het gesprek daarover wordt nog een keer voortgezet. En misschien kan hij ook nog wat voor ons betekenen. Hij heeft een ontzettend groot netwerk. Ik zal er niet erg op vooruit lopen maar vind het wel leuk allemaal. De warmte en de atmosfeer zijn voor mij een geschenk waar ik volop van geniet. Vanmiddag ben ik met één van de dames die hier werken naar de supermarkt geweest voor wat boodschappen want ik weet de weg nog niet hier en is ook beter om samen te gaan.
Toekomstige werknemers
Dinsdag na de Pasen hebben Sergio en ik een gesprek gehad met Leopaul en Karsten onze toekomstige werkmensen.
Morgen ochtend 6/4 ga ik met Leopaul en de neef van Jean Baptiste (heeft Jean geregeld) naar zijn (metaal) werkplaats om te kijken of hij iets voor mij kan doen/maken waaronder de zeven die ik nodig heb en die niet meer op tijd kon bestellen en daarbij waren ze ook erg duur. Dus morgen zien wat hij te bieden heeft. Ivm de containers, die nog niet uitgeklaard zijn, kunnen we nog niet veel doen dus heb ik tijd voor dit soort dingen. En kan meteen gebruik maken van een beetje sightseeing. nieuwsgierig naar het vervolg!
Wilt u de Haitianen helpen? kijk dan op:De mobiele fabriek